I walk with You Dear Lord....( True Story of Attempted Suicide and Faith)

Gusto kong ibahagi sa inyo ang isang awitin, na kung saan ay minsan ng nakapagbigay sa akin, ng lakas ng loob.  Hindi ko alam kung ano ang himig nito. Ito ay sariling composition ng isa kong kababayan, na minsan na rin akong ginawan ng sariling kanta.  Noong panahon na dumadaan ako sa isang pagsubok ( last year ), minsan ko itong nadaanan at nabasa.  Natagpuan ko ito sa isang FB group, kung saan 'andun din ang kanta na gawa nya sa akin.  Habang binabasa ko ito, unti-unti parang nararamdaman ko ang kakaibang hatid na dulot nito.  Hanggang namalayan ko na lang, kinakanta ko na pala ito, gamit ang imbento ko rin na tunog.  
At muli, nabuhayan na naman ako ng loob. Muli na naman lumakas ang aking faith upang patuloy lumaban.

At muling magbigay liwanag sa ating magulong isipan.  Aaminin ko, umpisa nagkaisip ako, ilang beses ko na din tinanong si God ng ganito:

"Lord, hindi ka ba naaawa sa akin?"  

"Buong buhay ko ba  Lord, lagi mo na lang ba akong bibigyan ng mga matitinding pagsubok?"
"Maawa ka naman sa akin, Hayaan mo naman akong magkaroon ng normal na buhay"

Hindi na mabilang sa aking mga daliri, ang napakaraming pagsubok na aking pinagdaanan.  At sa pinagdadaanan hanggan sa kasalukuyan.  Umabot pa ito sa halos apat na beses, na tinangka ko na tapusin ang buhay ko!  Saksi ang mga puno, ibon at ang nakakabinging katahimikan ng bukid.  10years old pa lang ako noon.  Ang loob ng banyo, at blade na aking hawak, noong nasa Mindanao pa ako. Noong nasa Maynila ako, sinubukan ko ang kusang magpasagasa.  Ang panghuli, noong halos nawalan na ako ng pag-asa sa lahat ng bagay..  Ngunit, lahat ng iyon, hindi ko naisakatuparan.  Hindi makailang beses ko na ginawa, ngunit 'di rin ilang beses na ako ay iniligtas, at muling natatauhan.  Bago ko pa man maisakatuparan,  lahat ng binalak ko, Lagi na lang andian sya para ako ay tapikin at paalalahanan; na malaking pagkakasala ang gagawin ko at ginagawa ko sa aking sarili.  Ito ay nangyayari tuwing ninanais ko na tapusin na lahat ng paghihirap ko noon. 

Isang tahimik, umiiyak ng tahimik sa isang sulok.  Ang takbuhan walang iba, kundi ang simbahan. Parang sira ulo na kinakausap ko sya  Napakahirap, kapag alam mo na wala kang karamay,  Napakahirap kapag sinasarili mo lahat,  Napakahirap kapag nakaranas ka ng pang- aabuso,  Napakahirap ang paratangan ka ng hindi totoo; at dinudurog ang buo mong pagkatao, ng mga taong kadugo mo.  Napakahirap na sila mismo, ang sumira ng mga pangarap mo, at kinabukasan mo. Salamat, meron ako isang tagapagligtas na lagi andian. Kapag ako'y nasa kalagayang alam nya kailangang-kailangan ko sya.  Kusang dumadating, sa oras na alam nya nanghihina na ako at nawawalan na ng direksyon.  Walang nakakaalam kahit sino, bukod sa akin.  Ayaw ko na mapagbintangan ako na nasisiraan ng ulo, o gumagawa lang ng kwento.   Sa panaginip, lagi niya akong dinadalaw, kapag alam niyang meron akong pinagdadaanan.  Na hanggan ngayon, palaisipan pa din sa akin.  Minsan ko na siyang nakita sa isang share dito sa facebook.  Sobra akong nagulat! Mismo sa panaginip ko at  sa oras ng ginagawa ko, ang pagtangkang tapusin ko ang buhay ko.  Ayaw ko mag-isip, at lalong ayaw ko sadyang isipin.  Ang importante, lagi sya andian, para remind ako, at lagi nya ako inililigtas.

Sa kabila ng lahat ng iyon, patuloy akong kumakapit sa kanya at kay God! Lahat ng guidance ay hinihingi ko sa kanila,  Bukod sa pamilya ko, siya ang aking sandalan.  Unti-unti kong na realized, lahat pala ay meron dahilan.  Ako lamang ay kanyang inihahanda, para sa mas mabigat na responsibilidad na aking kakaharapin.  Five years ago, unti-unting nagbago ang lahat.  Ang mga madidilim na kahapon, ay unti-unting napapalitan ng liwanag.  Liwanag na puno pa rin ng pagsubok, ngunit masasabi ko, sa KANilA at sa aking sarili, " Okey lang iyan, kaya ko!  At kakayanin ko pa, alang-alang sa mga mahal ko sa buhay; sa mga taong kahit papaano ay aking natutulungan.  Gamit ang aking kasipagan, pagtitiyaga at pagtitiis.  Marahil, ito ang misyon ko!  Na lagi nila pinapa-alala, sa tuwing ako ay sumusuko na. 

 "Ikaw ay nandito, nabubuhay, hindi para sa sarili mo; kundi para sa mga taong mahal mo at mga maari mo matutulungan."  "Ikaw ay magsisilbing lakas at inspirasyon, sa mga taong nakapaligid sa iyo." Upang magkaroon, ng pananampalataya sa Dios; at sa kanyang sariling kakayahan, tungo sa ikabubuti ng sanlibutan!"

( photo credit from http://www.123)

This song copied from "Our words and deeds and inspiration FB group" Sana mapa-sama ito sa mga gospel or inspirational song.

title- "i walk with You Dear Lord"

re-written - August 10, 2011

melody/lyrics- lolo bomboy

lyrics:

i walk with You dear Lord
cause I am lonely
i walk with You so you could be near me
i walk with You so that i could tell You
all my life i will need to walk with You

when the road ahead is dark and dim
there's no doubt that You will love me still
i clasp my hands as i kneel in prayer
all my life i will always need to have You near...

Please walk with me whenever i am lonely
i am sure that you'll drive all of my fears away
i'll pray to You so You will never leave me
it's all the same be it night or be it day

i will hope and so will i pray
that You and i will always be
just as close as we can ever be
no matter what i meet along the way

if trouble should come someday to me
i can be sure that You will stay
and stand by me Oh Lord in every way
i am sure i can always count on You to help me

i sing this song so i won't be lonely
i sing this song Oh Lord just for You only
i sing this song to show You my Lord so dear,
with You there's nothing at all i should ever fear
with You there's nothing at all I should ever fear

"God is my only true bestfriend, I found peace and better understanding.  Acceptance for all the pains and sorrows,  for all the failures I had before.......and in the future. "God is great all the time"!