For Every Mountain There is a Miracle

"For every mountain there is a miracle." Robert H. Schuller

….. ito ang isang quote na hindi ko makalimutan.  Mula pagkabata nakahiligan ko na ang pagbabasa; mapa libro, komiks, pocketbooks o kahit anong babasahin na meron kuwento, puwera lang horror basta lahat ng gusto kong basahin yong meron kwento na may magandang ending  fiction  man o  totoong karansan sa buhay kasama na dian ang history o paano naging manok ang itlog.  Wala akong libangan kundi ang magbasa ng magbasa, kaya naman sa isang hagip lang ng mata ko halos nababasa ko na ang isang talata. Ewan ko ba kahit nasa kasukalan ako ng bukid at nangunguha ng panggatong o mag iigib kasama na ang pagdumi hehe (di uso kasi ang palikuran sa probinsya eh) hindi maari na wala akong dala na babasahin. Itatago ko pa iyon sa bewang ko nakaipit sa short at tatakpan ng t-shirt o blouse para huwag lang Makita ng tatay ko at sigurado sermon ang aabutin. Matatagalan na naman kasi ako dahil meron ako ika nga’y sabi ng lola ko bibliya daw.

Seriously, balik tayo doon sa quote na “For every mountain there is a miracle”.  Noong bata pa ako at nasa unang baitang ng sekondarya una kong narinig yan sa isang malapit na kaibigan; pero sa salitang bisaya “ang tanan na bukid lalo na ang matataas pagnasaka mo igwa guid miracle na nagahuyat” ( Ang lahat na bundok kapag naakyat mo meron naghihintay na miracle).  Hmmm, puede ba yon? Ibig sabihin bawat bundok na aakyatin ko meron mga santo (Saints)?  O di kaya si God kasi sila lang ang alam ko na nagme miracle? kapilosopohan kong sagot sa kanya at tawa na lang ang pumalit kasabay ng biglang katahimikan.

Photo of me during our Mt. Pinatubo Trek

Dumaan ang mga araw na puno ng pakikibaka sa hirap ng buhay probinsya, mga panahong unti unti din nadagdagan ang aking mga kaalaman pagdating sa usaping buhay buhay kung paano ito haharapin. Sa bawat lugar na aking narating at nasubukang pansamantalang manirahan; doon ko nakita ang bawat katotohanan ng mga kwento na madalas nababasa ko lang sa mga nakahiligan ko basahin.  Am a very observant person hindi ko alam pero kahit ako abala sa maraming bagay  aware ako sa mga nangyayari sa kapaligiran ko , siguro gifted lang talaga ako o dahil sa zodiac sign ko hehehe,  Kidding aside, kailangan ko matuto paano maging independent, yong hindi umaasa kahit kanino. Ah basta kailangan maging matapang ako. Whatever!

Isang balik tanaw sa usapan namin ng aking kaibigan at ang bigla kong pananahimik, naming dalawa iyon ay dahil alam nya na ilan na ang bundok na unti unti kong naaakyat pero yong sinasabi nya na miracle ay hindi ko pa rin nakikita bagkus puro bundok lang at pagkapagod.  Andun yong sumusuko ka na sa sobrang hirap tawirin ang mga bundok na iyon at kahit sa panaginip laman ng isip ko ang mga bundok.  Pero wag ka dahil sa tunay na buhay kung gaano ko kahirap akyatin ang mga bundok na nadadaanan ko sya namang kabaliktaran sa panaginip. Isa, dalawa, tatlo, tatlong bundok isang hakbang ko lang?  Imagine ganun kalaki ang mga hakbang ko? At sumagi sa isip ko ang nakaraan kung paano ako mabilis tumakbo ng patalon talon para huwag lang abutan ng tatay ko na meron dalang sanggot hehe. Walang kapaguran ko na tinatalon talon ang mga iyon pagkatapos ng napakahirap na pag akyat, pero lahat yan sa panaginip lang lahat nangyayari. At kahit sa hanggan ngayon madalas ko pa din napapanaginipan ang aking sarili na umaakyat sa mga bulubunduking mga lugar.  Mahirap pero nararating ko at naaakyat na pagdating sa itaas ang sarap ng pakiramdam ko sabay isang paggising na may ngiti sa labi..

picture orig. taken during our Mt. Pinatubo trek

 "Sometimes, life's challenges are tough to deal with. You will succeed if you focus your thoughts on how to overcome the challenge." Catherine Pulsifer, Thoughts are Like a Garden

  

Masasabi ko ngayon na totoo yong sinasabi ng aking matalik na kaibigan na meron nga miracle sa bawat bundok na mararating ko at susubukang akyatin. Ngayon ko lang lubos naisip bakit miracle ang tawag nya kahit dito sa quote na nabasa ko, dahil sa kabila pala ng mga bundok na iyon bago ka pa man makakarating sa bawat tuktok ay marami ka na madadaanan na miracle, na sa banda huli mo lamang malalaman ng dahil sa mga bundok na naakyat lahat makikita mo kung paano ka binuo  ang iyong pagkatao, mga mithiin at pangarap sa buhay at paano nito natulungan ang iyong sarili at para lalong palawakin ang pananaw sa bawat yugto na tinatahak natin sa ating buhay.  Ang walang kapaguran at hindi pagsuko sa hamon ng buhay dahil lahat ng hamon kapag nalampasan tulad ng isang bundok meron naghihintay na surpresa, miracle ika nga!

At sa bawat bundok na tatahakin ko laging meron hirap na mararanasan pero sa kabila non, madulas o mahulog man ako alam ko paano bumangon at gamutin ang bawat sugat o galos dulot ng pagkahulog o pagkadapa ko. Kasabay ng pangako na mag-iingat na ako sa bawat paghakbang at dinadaanan ko.  At kapag hindi maiwasan na tag ulan sa panahon ng aking paglalakbay at hindi sinasadyang madulas at madapa ako sa maputik na daan, tatayo ako at lilinisin ang bawat putik o dumi na kumapit sa aking mga paa at damit na nadumihan. At hahanapin ko ang daan kung saan maayos at ligtas ako sa aking paglalakbay.  Ang sakit o galos at sugat dahil sa pagkadadulas o pagkadapa ko, alam ko hihilom din kaagad ito sa madaling panahon basta ito ay pagtiyagaan ko alagaan at gagamutin.  Pero ang karanasan ng bawat pagkadapa at pagkadulas ko ay magsisilbi na gabay sa aking patuloy na pag akyat sa bawat bundok na aking madadaanan at gustuhing marating. Ito ay mananatiling magandang alaalasa aking isip at puso magpakailanman.