Paru-Paro

Alas 11:00 na ng gabi,  pero di pa rin ako  inaantok.  Naka tune in sa aking paboritong radio station "DZMM". Walang magandang palabas sa TV.  Wala din akong makausap, dahil offline ang aking mahal.  Oo nga pala, umpisa lumipat ng ibang kumpanya, bihira na kaming magka-usap sa chat.  Nasa labas daw sya halos araw-araw at pagod na pagod na pag-uwi.  Kawawa naman, 'di bale, darating din ang oras na hindi na siya mangingibang bansa ulit.  For good na 'ika nga.  Tulog na rin lahat ang aking mga kasama sa bahay.

Photo credit Henry Allen Solanoy Romblon 2012 vacation

Sa mga gabing ako ay hindi dalawin ng antok, isang abot kamay na ballpen at notebook, ang aking aabutin.  Depende sa aking mood, kung ano ang puede kong umpisahan.  Matagal na panahon na din pala na ako'y huling nakapagsulat, dahil na rin siguro sa pagbabago ng aking pamumuhay; na umikot na lang sa aking anak, pamilya at trabaho ang aking oras at panahon.  At ngayon, ito akong muli, pagkatapos ng mahigit dalawang  dekada; ay akin muli ang susubukan ang magsulat. Ang isang bagay na lingid sa lahat, ito ang aking kanlungan sa bawat oras at araw, o pagkakataon na pansamantalang ninanais ko ng katahimikan. At para bigyan  ng pagkakataon na maibahagi ang mga bagay na inaabot ng aking aking malikot na imahinasyon.  Imahinasyong bunga ng matinding emosyon. Sinusulat noon sa papel gamit ang lapis, habang nakaupo sa gitna ng bukid, habang  nakatanaw sa dagat.  Ngayon, maibahagi ko na, sa pamamagitan ng makabagong teknolohiya. 

PARU-PARO
(orihinal na kopya at binuo ng may akda)

Pilit ipinipikit ang mga mata sa kabila ng dilat na aking ISIP

Pikit na mga mata ngunit isip ko'y gising sa kalaliman ng gabi

Liwanag sa balintataw aking nakikita at  ito' nagsusumiksik

Mga paru-paro aking nakikita sa liwanag habang ako'y nakapikit

Nagsalimbayan sa paglipad..at ganda nito'y sadyang mapang akit

Sa kanilang bawat pag ikot kulay nila ay sadyang nakakabighani

Lumilipad dumadapo...at muling lilipad dadapo ng ito ay paulit ulit

Sa kanilang bawat galaw at pag ikot 'di maiwasang di mapa isip

May mabagal lumipad parang pagod at parang nalulungkot din

May nahihirapan ngunit merong matitikas at masasaya din

Hindi ko lubos na mawari ngunit kita ko ang tunay na pakiramdam
Habang nakikita ko sa dilat kung isip pero nakapikit na aking mata
Bakit hindi ko maiwasan mga paru-paro ay aking maikukumpara
Ibat -ibang buhay ng mga taong aking araw-araw ay nakakasalamuha
Ako, sila, kayo ay tulad ng mga paru-paro na akin ay maihalintulad

MASAYA!......dahil alam ko ako ay isang tao na pinagpala NYA
May maayos na paligid masarap na pagkain at ibang karangyaan
Masaya dahil alam ko mas maswerte ako kumpara kesa sa kanila
Sa mga katulad nila na sadyang pinagkaitan ng tadhana upang sumaya
Sila na pakalat-kalat matanda man o bata na pinabayaan na ng lipunan


MALUNGKOT? ....maraming dahilan at ito'y mahirap isa-isahin diba?
Minsan binabahagi natin pero kadalasan ay gustong sinasarili na lang
Dahil lahat naman tayo ay sadyang meron kanya-kanyang sariling dahilan
Ngunit sa kabila ng kalungkutan nakangiti at makikita mukha na masaya
Kahit ano pa man sadyang buhay ay laging may hatid na lungkot at saya


NAPAPAGOD?... oo pisikal dahil sa bigat ng trabaho na ating ginagawa,
Biyahe at kung anu-ano pa dahilan upang mapagod buong araw
NAPAPAGOD?... emosyonal alam mo na ang ibig kong sabihin nito di ba?
Kumplikado at  may kasamang depresyon at apektado na ang lahat
AT nanaisin mo pa ang mapagod ng pisikal at hindi emosyonal di ba?


NAHIHIRAPAN?...Oo, sa panahon ngayon na mahirap ang ating buhay
Ikaw man ay mayaman o mahirap lahat tayo ay nakakaranas ng hirap
Kahit sino pa ang iyong tatanungin si mayaman sasabihin pa rin "ang hirap"
MAHIRAP, AKO AY NAHIHIRAPAN at NAHIHIRAPAN S'YA
Lahat ay nahihirapan ngunit sa kabila nito'y laging meron din hatid na aya


Sa kabilang banda.....isa lang isipin natin GANYAN TALAGA ANG BUHAY
Kailangan marunong kang lumaban at makisayaw dahil nasa atin mga kamay
Lahat ay nakasalalay kung paano natin lalabanan ang lahat ng hamon ng buhay
Huwag kang pagugupo aking kaibigan lumaban ng parehas ng walang naaapakan
Walang nasasaktan at walang naa-api, tulad ng paru-paro dumapo at lumipad lang
Llipad lang ng lipad......paikot ikot...... dadapo .....lilipad ulit ng wlang kapaguran.

( Ito ang original na kauna-unahang ginawa ko after 20years, at inilagay sa aking friendster blog, na tanging merong naiwan na hard copy)